Tradycje handlowe Zielonego Rynku, a obecnie Placu im. Norberta Barlickiego sięgają połowy XIX wieku. Od ponad 150 lat w każdy dzień targowy ściągają tutaj kupcy oferujący wszelkiego rodzaju towary oraz setki łodzian "polujących" na świeże warzywa, owoce, mięsa, przetwory, tekstylia, dobra niezliczonych nazw i maści.
1926 , Pl.Barlickiego (Zielony Rynek),ćwiczenia Ochotniczej Straży Pożarnej
Plac o powierzchni 1,67 ha, położony w środkowej części Łodzi na osiedlu Stare Polesie, przy ulicach Małej, Żeromskiego i Zielonej. Plac powstał na terenie włączonej do Łodzi w latach 60. XIX wieku dzielnicy Wiązowej i był nazywany Wiązowym Rynkiem, a od 1873 Zielonym Rynkiem (w latach 1915–1918 i 1940–1945Gruener Ring). W 1934 plac uzyskał nazwę Ignacego Boernera (Ignacy Boerner), którą w 1945 zmieniono na Norberta Barlickiego (Norbert Barlicki). Plac pełni funkcję miejskiego targowiska.
Na placu Barlickiego siedzibę ma ˌˌZielony Rynekˈ – targowisko składające się z trzech hal. Wokół placu znajdują się liczne sklepy i punkty usługowe (m.in. kwiaciarnie, apteki, salony fryzjerskie, bank i wiele innych).
1936 r.
września 1939 , Zielony Rynek, pierwsze dni września 1939 r.
Lata 1939-1945
Od lat 60. aż do końca 90. plac pełnił funkcję targowiska i krańcówki dla wielu łódzkich linii autobusowych. Stanowiska dla pasażerów znajdowały się w południowej części placu i podobnie jak cała połać rynku pokryte były charakterystyczną czerwoną cegłą klinkierową.
Lata 90
Koszt przedsięwzięcia wyniósł ok 4 mln 200 tys. zł, a wydatki pokryli głównie sami kupcy. W miejsce poprzednio istniejących 86 stanowisk handlowych powstały 152 nowoczesne boksy, a koszt wykupu jednego plasował się na poziomie ok 30 tys. zł
Plac budowy zielonyrynek.pl
0 komentarze